Java en Bali

Java en Bali!!

Zo na een maandje afwezigheid hierbij weer een blog over Java en Bali. Ditmaal wel op een andere manier dan de keren hiervoor. Namelijk georganiseerd met mijn vader en moeder.
Omdat we geregeld contact hebben gehad en zij dus mijn geweldige ervaringen allemaal al wel een beetje wisten, hadden we alle drie niet het gevoel dat we elkaar al zo lang niet hadden gezien. Heel leuk dus.

Zodra we de groep ontmoeten moet ik even slikken. Allemaal 55+. Ja, dat wist ik natuurlijk wel maar als je ze dan ontmoet en alles is voor je geregeld dan is dat even wennen. Duurt een dagje en eigenlijk zie ik dan ook wel de heerlijke voordelen ervan. Lekker hotelletjes, hoef alleen maar de bus in te stappen en alles is geregeld. Geen gezoek naar slaapplek, geen vrienden moeten maken omdat je anders alleen bent, geen lonely planets moeten doorpluizen om leuke activiteiten te vinden... Rust!

Java doen we het volgende:

Jakarta:
oude haven, nieuwe en oude en dus ook arme en rijke gedeelte van de stad gezien, oude postkantoor, Wayang museum, Batavia Cafe, grote moskee, vrijheidsbeeld incl enorme gouden top.

Bogor Buitenzorg:
Botanische tuin.

Bandung:
Waar we ook slapen, en lekker eten; kipsate oi oi oi...lekker lekker.. makan enak, thee fabriek. We kunnen helaas niet naar de vulkaan want die is momenteel te actief om te bezichtigen... Tja, dan blijven we liever even beneden toch? Lekker gebadderd in de Ciater warmwater baden, 's middags naar een muziekschool geweest waar kinderen vanaf hun 3e (zo jong was de kleinste) al het instrument Anklung leren spelen. Zo vormen ze tegenwoordig een heel orkest dat over de hele wereld reist.. Daar krijgen we ook nog een Wayang voorstelling te zien. Geweldig hoe mensen op allerlei manieren proberen om andere mensen te bereiken!!

Van Bandung gaan we met de trein dwars door een geweldig landschap (rijstvelden, dorpjes, stalletjes, werkende mensen) naar JogJakarta: Bezoeken de Prambanan temple waar aantal jaren geleden zware aardbeving is geweest, allerlei meisjes en jongens van een jaar of 12 zijn voor school engels aan het leren en interviewen ons en willen ook op de foto, heel grappig.
's Avonds eten we gezellig in het restaurant en kauw ik op een groen pepertje, omdat ik dacht dat het een boontje was. Wie stopt dat nou ook door de worteltjes heen.. PFFF! Maar echt, ik dacht dat ik het niet meer had... ik roep de ober, omdat ik echt hulp nodig had. Want die rijst die schijnt te helpen, maar ik had alles al van mijn vader en moeders bord afgegeten, maar niks hoor. Melk, zegt de ober en brengt het. Nou, 6 of 7 glazen later ben ik er weer wat boven op haha.

Verder bezoeken we de Borobordur, batik fabriekje (waar ik een spoedcursus Batik krijg), Becak tocht (fietstaxi) door Jogjakarta, Paleis van de Sultan, rondwandeling door een dorpje (wat ik stiekem altijd een van de leukste dingen vind. Gewoon proberen in contact te komen met de locale bevolking. Daarom loop ik altijd een beetje apart. Ik had nog wat koekjes bij me, dus die heb ik een beetje gedeeld daar met de kinderen en de hard werkende mannen die stiekem ook wel heel erg genoten van een koekje.

Solo
Na een briljante weg door de rijstvelden. Sowieso hebben we door onze goede gids Johanna en de chauffeur altijd de mooie weggetjes. Prachtige natuur.
Bezoeken een marktje Pasar Gede, proeven langs de kant van de weg een Durian (gadverdamme!! bah bah bah... het stinkt en proeft vies)
Kijken bij houtsnijwerken.

Malang
Dan hebben we op 13 maart na 9 volle dagen een ochtend vrij....lekker uitslapen. En na de lunch rijden we met de bus door Malang.
Malang kent heel wat oude wijken met huizen uit de koloniale tijd. Apart te zien dat deze huizen er allemaal nog exact hetzelfde staan. En wat voor een verschil dat heeft met de vele kleine hutjes die je ziet waar hele grote families in leven.
Naast het negatieve wat we als Nederlanders in Indonesie hebben gedaan, hebben we ook zeker veel goede invloeden gehad en dan doel ik bijvoorbeeld op deze huizen waar mensen nu in wonen, maar nog meer op de manier van verbouwen van rijst. Wat wordt hier een rijst verbouwd..ongelofelijk mooi ziet het eruit, en veel...
Stadsplein Alun Alun, Toko Oen (waar een super oud mooi mannetje zit. hoezo rimpels zijn niet mooi.... ik vind de gezichten die je hier ziet mooier dan waar ik ze ook gezien heb.)

Bromo vulkaan
Midden in de nacht vertrekken we naar de Bromo. Een lekker ritje in een minivan en een jeeptochtje en dan te paard verder. En ja, daar zien we hem. Heel gaaf. In een groot vulkaan krater landschap staat de bromo vulkaan. We zien een prachtige zonsopkomst (terwijl ik het knetter koud heb) Ik loop daarna de trappen op en van boven heb je een prachtig uitzicht over de gehele vallei. PRACHTIG!

Kalibaru
Weer een prachtige rit over het eiland Java en we komen in Kalibaru aan. Daar maken we een wandeling door de tuinen met kruiden, vruchten en specerijen. Wat een eiland allemaal al niet kan laten groeien!

Op 15 maart gaan we naar Bali: Sanur.
Boottochtje gaat goed. We rijden van Gilimanuk naar Sanur waar we, en welverdiend, heerlijk gaan uitrusten een paar dagen in een luxe hotel.
Hier hebben we onverwachts tijdens het lopen met zn drieen langs het strand zo'n geweldige regenbui. We genieten de dagen erna van het zwembad, heerlijk gewoon. Beetje zonnen, zwemmen, lezen, massage, slapen... Heerlijk! Het is trouwens ongelofelijk warm op Bali zeg.. Tjonge jonge, gutsen gutsen hier.
In Sanur eten we geheel tegen onze principes in.. alle avonden zo ongeveer bij hetzelfde restaurant. Dat gewoon vanwege de elke avond andere live muziek. Gezellig. Pap, mam en ik kletsen er wat af. Super leuk dat ze gekomen zijn.

Op 19 maart onze eerste dag van de nieuwe rondreis op Bali. We ontmoeten Wawan en Komang (gids en chauffeur). Na een wat chaotisch begin hebben we uiteindelijk een leuke tijd met hen.
Omdat we enkel met z'n drieen zijn voor deze reis kunnen we hem zelf nog bijschaven en dat is echt geweldig. Daarbij gaan we met een klein busje en dus rijden we door allerlei hele kleine wegen. Echt super leuk. We zien heel veel locale dingen en prachtige natuur. Daarnaast effe hieronder de highlights van de reis:

Ubud
Kunstenaars dorpje met schilderijen, zilverwerk, bezoeken Buddha to Buddha fabriekje, houtsnijwerk, bij een traditioneel huis en omgeving van een familie kunnen we wat meer zien hoe ze wonen, hebben hier ook wat meer vrije tijd nog dus we maken zelf nog een stadswandeling langs tempels, musea, lekker lunchen in een restaurantje, zien een ochtendshow, traditioneel marktje. Tijdens de lunch op weg naar een volgende stad zien we, tot blijdschap van mijn moeder (ik vond het ook niks) onze eerste echte hele hele grote spin. Bah, zo'n zwarte.

Tirta Empul holy Springs Temple vond ik heel bijzonder om te bezoeken. Hier hebben we een waterritueel gedaan. Daarna rijden we via de Kintamani Highlands (daar waar Eat Pray Love is opgenomen) naar Candidasa.

Candidasa
hier hebben we een prachtig hotel, bezoeken we een Olifantengrot (waar we een priester in zijn eentje zien zitten. Hij wenkt ons en we moeten naast hem komen zitten -er is niemand anders daar- en hij begint te bidden en een heel ritueel / bidproces met en voor ons. Heel gaaf!!
Bezoeken het justitiele paleis in Klungkung waar de mensen terecht stonden als ze er bij de regionele rechter niet uit komen. Dus een soort van hoger beroep.
Vleermuizengrot die we zien is apart omdat je de vleermuizen van heel dichtbij zien, maar is niet heel bijzonder. Vind ik.

Bali Aga dorpje: Tenganan
Hier wonen 950 mensen nog helemaal in de oorspronkelijke Balinese manier. Ze delen alles, geen verschil tussen man en vrouw, kinderen gaan gratis naar school, schrijven nog in het Sanskrit, de god die ze aanhangen is iets in de zin van Hindro (ik weet de exacte naam niet meer), hebben een andere jaartelling dan wij hebben.. zo hebben ze bijvoorbeeld dit jaar 2x de maand april. Ik krijg daar een heel bijzonder gevoel in dat dorpje.

Dan bezoeken we op de dag dat we naar Lovina gaan vanuit Candidasa de Moedertempel van het eiland: Pura Besikah. De belangrijkste en grootste tempel van het eiland. Prachtig gelegen tegen de heilige berg Gunung Agung op. Mooi! Luchen met de vulkaan en een andere crater als uitzicht. Wauw!

Lovina
WE ZIEN HEEL VEEL DOLFIJNEN!! Ik ben heel gelukkig.
we zien in die omgeving nog wat meertjes en wat tempels. De dag erna gaan we met een boot naar Menjangan Island en gaan we snorkelen. Super gaaf. Daar hou ik toch echt van. Super leuk.

Permuteran
Ons mooiste hotel. Na, en dan ben ik serieus, 15 minuten zegt papa al... zullen we hier langer blijven en de nacht bij het volgende hotel overslaan. Zo gezegd zo gedaan. Wat een paradijs. We boeken een nacht bij en gaan die invullen met snorkelen, project van schildpadden bekijken (met hele lieve kleine schildpadjes van een paar dagen).
Doen daar een Jungletrekking met een gids en spotten de zeer zeldzame en bijna uitgestorven Bali Sterling vogel. Er zijn er nog 11 van en wij zien er twee. Tijdens het snorkelen bij bootjes bij ons voor op het strandje in zee zien we 2 zeepaardjes van zo'n 10 - 15 cm groot. WAUW!
Daar beleven we onze meest bijzondere avond. We eten in een restaurantje bij een vrouw, Tia. Daar spreken we een Nederlands stel uit ons hotel; Marielle en Quinten. Toevallig hebben zij hetzelfde plan als ons.. naar de plaatselijke ceremonie (wij zijn uitgenodigd door een man die in het hotel werkt). Door Tia worden we naar het huis van haar man gestuurd die nog een paar extra kledingstukken voor ons heeft, zodat we geheel gepast naar de tempel kunnen. We kijken allemaal onze ogen uit. Er zijn heel veel mensen, ze bidden, mannen en jonge jongens maken muziek, kleintjes dansen een beetje rond, buiten de kermis krijg je een soort van kermis gevoel met allemaal kleine kraampjes, zelfs suikerspinnen... We gaan het allerlaatste stukje van de tempel niet in, daar waar alle mensen aan het bidden zijn... dat stukje is wel mogelijk maar vinden wij mooier als dat voor hen blijft. En niet voor die blanke toerist die daar verkleed staat. Wat ik graag zou willen weten..... wat denken de mensen. Vinden ze het respectvol dat we er werk van hebben gemaakt om de kleding zo goed mogelijk aan te hebben of zijn we verkleedde apen in hun ogen. Ik denk het eerste, maar kan me toch zo goed voorstellen dat ze er ook wel een beetje om lachen.

Via Tanah Lot, wat ik nergens over vond gaan... je kan de tempel helemaal niet zien. En er is enorm veel toerisme omheen gebouwd.. rijden we naar onze laatste plek.. Legian.

Legian
Toeristische badplaats. Hier is niets terug te vinden van alle mooie natuur en de geweldig lieve mooie aardige mensen die je over de rest van het eiland vind. Hier spreek ik ene paar woordjes balinees, maar word in het engels geantwoord. Hier zie je de Looki Looki mannen, de horlogeverkopers, massage massage vrouwen, etc. Alle kleine winkeltjes verkopen dezelfde prut.
Mam en ik gaan nog even naar Krisna om souvenirtjes te shoppen. Maar zelfs hier is eigenlijk niks te vinden. We zwemmen in het zwembad, zee, lezen, slapen, luieren en genieten daarvan.

Op 31 maart is het einde pret. Mama en papa gaan naar huis en ik vlieg bijna op hetzelfde moment naar Thailand, Bangkok.
Tot over twee weekjes.. Hoe raar is dat zeggen als je op het vliegveld van Bali in Denpasar staat.

Dus mensen... over twee weekjes nog 1 blog. En dan is het uit met de pret. Dus belofte hier gemaakt: ik neem de zon mee, als jullie de sneeuw en regen wegblazen daar.

x