Mexico!!
Door: LLau
Blijf op de hoogte en volg Laura
25 April 2012 | Mexico, San Cristóbal de las Casas
Hola Chicas y Chicos!
Como estas?
Aqui muy bien!
Zo het eerste reisverslag vanuit Mexico. Even een mooie update van mijn eerste paar dagen, vanuit een leuk internetcafe met een enorm gammel toetsenbord.
Vanaf dag 1:vlucht van Amsterdam naar Parijs was top. Ging op tijd weg, heb de mensen van mijn reis net gemist, want zij moesten eerder inchecken. Maar even zelf relaxt met muziekje bij de gate gezeten en toen was het al tijd... Eenmaal aangekomen in Parijs (waar meerdere mensen me voor de hectiek van het grote vliegveld hadden gewaarschuwd).. No problemas. Ik zag een bordje van de Oad waarop de vlucht naar Cancun stond en bedacht me geen moment. Misschien dan wel een vlucht alleen, maar niemand heeft gezegd dat ik niet van anderen mocht profiteren. Ben gewoon bij de groep gaan staan en heb ff geluisterd. Bij de vraag of ik naar Cancun ging ja gezegd, en ik werd er met de anderen heen begeleid. Was dus super. Aangehaakt bij een aantal andere Nederlanders die ook naar Cancun gingen. Samen nog wat gedronken. Was gezellig. De vlucht naar Cancun was superñ ik had dus echt de beste plek he!! Thanks to early checkin hahaha. Zeeen van ruimte voor me en drinken kon ik de hele tijd pakken. Beetje lezen en slapen en de tijd was zo voorbij.
Bij aankomst bij Cancun had ik mijn eerste tegenslag... geen bagage voor mij in Cancun. Nope,.. maar over 2 dagen kon ik het ophalen. Even duidelijk aangegeven dat ik een rondreis maakte, maar meer dan NO LUGGAGE, TWO DAYS, kwam er niet uit de chagerijnige Mexicaan. Na een momentje van verdriet op het toilet (kon er dan niet een gelukje voor me bij zitten...?), maar even naar buiten om te kijken of er wel of niet iemand mij kwam ophalen. En ja hoor, daar stond hij Ricardo Ruiz. Met bordje en al: Lustig Laura. Na een rit van 1,5 uur naar Vallodidad en veel uitleg over het land, de streek, de mensen etc. Hebben Ricardo en ik even mijn spaans verbeterd. We gingen over op Spaans. Heb zijn hele familie op de fotos gezien. Veel gelachen. Hij is ook degene die me terugbrengt van Playa del Carmen naar Cancun.
Die avond in mijn hotel aangekomen nog even door de stad gelopen. Om half twee snachts werd er geklopt en het was Veerle. We slapen sindsdien gezellig samen op een kamer. Eigenlijk de beste match die er kon zijn. We hebben het erg gezellig.
Vallodidad was slechts een overnachtingsplek, we gingen de volgende ochtend na een super ontbijtje, in dezelfde kleren verder naar Merida (gezellig dorpje) en fijn hotel. Bij het eten zagen we een insect over een vrouw haar kleding lopen en bij navraag bleek dat hier enorm mooi te zijn; stel je voor dat ik met je ga eten en een levende boktor met diamanten erop aan een koortje aan mijn trui vastmaak. Alsof je een borche opspelt.
Savonds lekker wat gedronken bij het hotel en lekker voetjebaden. Wat is het toch heerlijk zeg! Naar Chichen Itza geweest. Erg indrukwekkende ruines en met een gids rondgelopen.
Dag daarna naar Palenque, een enorme bustocht. Naast Jur 9 uur in de bus gezeten en bij aankomst was het het allemaal waard. Op deze manier leer je elkaar allemaal heel snel goed kennen. En dat bevalt me prima. Het hotel, taxi naar busplaats en bus is allemaal perfect geregeld. Dus dat gaat soepeltjes. En hoewel we allemaal dachten dat we bagger vervoer zouden krijgen, valt dat super mee. Het is redelijk luxe.
Palenque: 3 dagen. 2 nachten. Heerlijk hotel, gelijk zwembad in gedoken. Nadat we de brulapen familie met kleintje op het dak van het hotel hadden begroet. Een mooie groene tuin, waar we savonds aan het zwembad hebben gezeten. Echt heel relaxt.
Naar de ruines en maya stad Palenque gegaan. Ook hier met een gids rondgelopen die alle beginselen en gebeurtenissen in de regio heeft vertelt. Via een grote wandeling door de Jungle zijn we bij de ruines aangekomen. Er mag en wordt weinig openlijk hierover geschreven. Maar onze gids heeft ons wel heel veel vertelt en laten zien. Deze plek was vele malen mooier dan Chichen Itza. En de gids vond dat we een hele bijzondere reis deden. Niet veel mensen deden dit meer. (en zoals we later hoorde zijn wij ook de laatste die dit via Shoestring doen. Het stuk Guatamala en HOnduras wordt sowieso al niet meer door Amerikanen gedaan. Te gevaarlijk is het schijnbaar). Maar wij hebben daar eigen vervoer, dus dat gaat prima lukken. Dus mensen, no worries! Volgens onze reisbegeleider kan het makkelijk.
Na terugkomst en eten krijg ik het blije nieuws. Mijn bagage is er. Oke,... ik loop met Veerle naar de kamer, we springen even in het rond. Want 4 dagen dezelfde onderbroek... nou ja, need i say more???? Inmiddels ben ik al gekleed in de korte broek van Veerle, bikini van Kim en Veerle (aangezien bij mij boven en onder nogal onevenredig verdeeld is hahaha). Ik open de backpack blij en dan ziet mijn oog het: hoewel de backpack, zoals gewoonlijk, erg vol was bij het weggaan uit Nederland, was hij nu vrij leeg.... BOEHOEHOE! Huilen, huilen... En ja nu wil iedereen waarschijnlijk weten hoe groot de schade is, 1 paar schoenen, 1 paar slippers, 2 jurkjes (yep mam, die mooie nieuwe met roze erin), 2 korte broeken, 2 rokjes, mijn poncho, een heel aantal shirtjes zonder mouw, de haken aan mijn tas waren eraf net zoals aan mijn waterfles (sorry mam voor het lenen, maar het zijn niet dezelfde die terugkomen), make up, en vast nog wat dingen die ik vergeet. Dussss... ik moet nog maar ff een korte broek en een paar shirtjes kopen. En dan red ik het wel.
De volgende ochtend Shoestring gebeld en die verwezen me door naar Verzekeringsmaatschappij. Nedasco aan de telefoon, alles doorgegeven, en ik moest verplicht aangifte doen. Dus tja, toen maar eerst lekker ontbijtje genomen en de reis naar San Cristobal gemaakt. Daar aankomend met Christiaan de stadswandeling naar politiebureau gemaakt. Ik had me voorbereid op een vreselijk volgeladen bureau, maar waarschijnlijk zijn de mensen hier meer met andere dingen bezig, want er was niemand. Een aardige, doch, corrupte agent wou het hele verhaal weten en waar ik werkte, was ik getrouwd of niet, religie en noem de hele mikmak maar op. Na alles te hebben vertelt kon ik de verklaring wel meekrijgen. Maar hij was enkel geldig met stempel. En tja, daar kwam ie (eigenlijk wel lache, want ik had hem wel verwacht).... die stempel kost 350 pesos (oftewel 20 euro). Voor mij niet echt veel geld, maar voor hier is dat veel geld. Uiteraard snel betaalt en verder gaan met de super reis.
Vandaag mijn eerste overwinning behaalt!!!! We gingen met een boot over een rivier. Echter...ik wist niet dat het hier ging om een boot die best hard kan. En you know me! Laura heeft het niet zo op boten die hard over het water gaan. En na even de twijfel hardop te hebben uitgesproken ( en iemand die het ook niet zo zag zitten..) toch maar ingestapt. Want hier kwam ik voor, de uitdaging met mezelf aangaan. En het was super! Echt fantastisch. Ik heb apen gezien, krokodillen, vogels, mooie natuur. We varen met de wind in onze haren door een kloof die een kilometer hoog is.... Dat is toch het einde! Een high five met mijn buurvrouw, die het net zo spannend vond. We zijn trots op onszelf!
Daarna de hele middag vrij om door San Cristobal de las Casas te gaan. Veerle en ik beginnen met de groep, maar trekken er later samen verder op uit. Steeds meer straatjes rechts en links gaan we in, totdat we echt wel bij de golfplaten daken aankwamen. Geen toerist meer te bekennen, allebei geen richtingsgevoel, camera weg en steeds meer vreemde blikken. We besluiten langzaamaan terug te gaan naar het centrum, waar we nog wat gaan shoppen en lekker wat eten en drinken.
Tot op heden in een verkorte versie even mijn hoogtepunten. Ik zal er vast al vele vergeten, want er gebeurt veel. Ik houd een dagboekje bij, zodat ik later kan vertellen hoe het waas. Mar in ieder geval heb ik een aantal vuurdopen al gehad. Ik ben al bij de politie geweest, heb op een snelle boot gezet, heb krokodillen en apen gezien, twee prachtige ruines / mayasteden gezien... Ja, het is top. De groep is enorm gezellig. we kunnen het allemaal heel goed met elkaar vinden en doen veel samen, maar er is ook ruimte om lekker je eigen gang te gaan.
Mensen in Nederland: het is hier heerlijk warm en ik kom de volgende keer weer met mooie verhalen.
Groetjes en tot snel!
Como estas?
Aqui muy bien!
Zo het eerste reisverslag vanuit Mexico. Even een mooie update van mijn eerste paar dagen, vanuit een leuk internetcafe met een enorm gammel toetsenbord.
Vanaf dag 1:vlucht van Amsterdam naar Parijs was top. Ging op tijd weg, heb de mensen van mijn reis net gemist, want zij moesten eerder inchecken. Maar even zelf relaxt met muziekje bij de gate gezeten en toen was het al tijd... Eenmaal aangekomen in Parijs (waar meerdere mensen me voor de hectiek van het grote vliegveld hadden gewaarschuwd).. No problemas. Ik zag een bordje van de Oad waarop de vlucht naar Cancun stond en bedacht me geen moment. Misschien dan wel een vlucht alleen, maar niemand heeft gezegd dat ik niet van anderen mocht profiteren. Ben gewoon bij de groep gaan staan en heb ff geluisterd. Bij de vraag of ik naar Cancun ging ja gezegd, en ik werd er met de anderen heen begeleid. Was dus super. Aangehaakt bij een aantal andere Nederlanders die ook naar Cancun gingen. Samen nog wat gedronken. Was gezellig. De vlucht naar Cancun was superñ ik had dus echt de beste plek he!! Thanks to early checkin hahaha. Zeeen van ruimte voor me en drinken kon ik de hele tijd pakken. Beetje lezen en slapen en de tijd was zo voorbij.
Bij aankomst bij Cancun had ik mijn eerste tegenslag... geen bagage voor mij in Cancun. Nope,.. maar over 2 dagen kon ik het ophalen. Even duidelijk aangegeven dat ik een rondreis maakte, maar meer dan NO LUGGAGE, TWO DAYS, kwam er niet uit de chagerijnige Mexicaan. Na een momentje van verdriet op het toilet (kon er dan niet een gelukje voor me bij zitten...?), maar even naar buiten om te kijken of er wel of niet iemand mij kwam ophalen. En ja hoor, daar stond hij Ricardo Ruiz. Met bordje en al: Lustig Laura. Na een rit van 1,5 uur naar Vallodidad en veel uitleg over het land, de streek, de mensen etc. Hebben Ricardo en ik even mijn spaans verbeterd. We gingen over op Spaans. Heb zijn hele familie op de fotos gezien. Veel gelachen. Hij is ook degene die me terugbrengt van Playa del Carmen naar Cancun.
Die avond in mijn hotel aangekomen nog even door de stad gelopen. Om half twee snachts werd er geklopt en het was Veerle. We slapen sindsdien gezellig samen op een kamer. Eigenlijk de beste match die er kon zijn. We hebben het erg gezellig.
Vallodidad was slechts een overnachtingsplek, we gingen de volgende ochtend na een super ontbijtje, in dezelfde kleren verder naar Merida (gezellig dorpje) en fijn hotel. Bij het eten zagen we een insect over een vrouw haar kleding lopen en bij navraag bleek dat hier enorm mooi te zijn; stel je voor dat ik met je ga eten en een levende boktor met diamanten erop aan een koortje aan mijn trui vastmaak. Alsof je een borche opspelt.
Savonds lekker wat gedronken bij het hotel en lekker voetjebaden. Wat is het toch heerlijk zeg! Naar Chichen Itza geweest. Erg indrukwekkende ruines en met een gids rondgelopen.
Dag daarna naar Palenque, een enorme bustocht. Naast Jur 9 uur in de bus gezeten en bij aankomst was het het allemaal waard. Op deze manier leer je elkaar allemaal heel snel goed kennen. En dat bevalt me prima. Het hotel, taxi naar busplaats en bus is allemaal perfect geregeld. Dus dat gaat soepeltjes. En hoewel we allemaal dachten dat we bagger vervoer zouden krijgen, valt dat super mee. Het is redelijk luxe.
Palenque: 3 dagen. 2 nachten. Heerlijk hotel, gelijk zwembad in gedoken. Nadat we de brulapen familie met kleintje op het dak van het hotel hadden begroet. Een mooie groene tuin, waar we savonds aan het zwembad hebben gezeten. Echt heel relaxt.
Naar de ruines en maya stad Palenque gegaan. Ook hier met een gids rondgelopen die alle beginselen en gebeurtenissen in de regio heeft vertelt. Via een grote wandeling door de Jungle zijn we bij de ruines aangekomen. Er mag en wordt weinig openlijk hierover geschreven. Maar onze gids heeft ons wel heel veel vertelt en laten zien. Deze plek was vele malen mooier dan Chichen Itza. En de gids vond dat we een hele bijzondere reis deden. Niet veel mensen deden dit meer. (en zoals we later hoorde zijn wij ook de laatste die dit via Shoestring doen. Het stuk Guatamala en HOnduras wordt sowieso al niet meer door Amerikanen gedaan. Te gevaarlijk is het schijnbaar). Maar wij hebben daar eigen vervoer, dus dat gaat prima lukken. Dus mensen, no worries! Volgens onze reisbegeleider kan het makkelijk.
Na terugkomst en eten krijg ik het blije nieuws. Mijn bagage is er. Oke,... ik loop met Veerle naar de kamer, we springen even in het rond. Want 4 dagen dezelfde onderbroek... nou ja, need i say more???? Inmiddels ben ik al gekleed in de korte broek van Veerle, bikini van Kim en Veerle (aangezien bij mij boven en onder nogal onevenredig verdeeld is hahaha). Ik open de backpack blij en dan ziet mijn oog het: hoewel de backpack, zoals gewoonlijk, erg vol was bij het weggaan uit Nederland, was hij nu vrij leeg.... BOEHOEHOE! Huilen, huilen... En ja nu wil iedereen waarschijnlijk weten hoe groot de schade is, 1 paar schoenen, 1 paar slippers, 2 jurkjes (yep mam, die mooie nieuwe met roze erin), 2 korte broeken, 2 rokjes, mijn poncho, een heel aantal shirtjes zonder mouw, de haken aan mijn tas waren eraf net zoals aan mijn waterfles (sorry mam voor het lenen, maar het zijn niet dezelfde die terugkomen), make up, en vast nog wat dingen die ik vergeet. Dussss... ik moet nog maar ff een korte broek en een paar shirtjes kopen. En dan red ik het wel.
De volgende ochtend Shoestring gebeld en die verwezen me door naar Verzekeringsmaatschappij. Nedasco aan de telefoon, alles doorgegeven, en ik moest verplicht aangifte doen. Dus tja, toen maar eerst lekker ontbijtje genomen en de reis naar San Cristobal gemaakt. Daar aankomend met Christiaan de stadswandeling naar politiebureau gemaakt. Ik had me voorbereid op een vreselijk volgeladen bureau, maar waarschijnlijk zijn de mensen hier meer met andere dingen bezig, want er was niemand. Een aardige, doch, corrupte agent wou het hele verhaal weten en waar ik werkte, was ik getrouwd of niet, religie en noem de hele mikmak maar op. Na alles te hebben vertelt kon ik de verklaring wel meekrijgen. Maar hij was enkel geldig met stempel. En tja, daar kwam ie (eigenlijk wel lache, want ik had hem wel verwacht).... die stempel kost 350 pesos (oftewel 20 euro). Voor mij niet echt veel geld, maar voor hier is dat veel geld. Uiteraard snel betaalt en verder gaan met de super reis.
Vandaag mijn eerste overwinning behaalt!!!! We gingen met een boot over een rivier. Echter...ik wist niet dat het hier ging om een boot die best hard kan. En you know me! Laura heeft het niet zo op boten die hard over het water gaan. En na even de twijfel hardop te hebben uitgesproken ( en iemand die het ook niet zo zag zitten..) toch maar ingestapt. Want hier kwam ik voor, de uitdaging met mezelf aangaan. En het was super! Echt fantastisch. Ik heb apen gezien, krokodillen, vogels, mooie natuur. We varen met de wind in onze haren door een kloof die een kilometer hoog is.... Dat is toch het einde! Een high five met mijn buurvrouw, die het net zo spannend vond. We zijn trots op onszelf!
Daarna de hele middag vrij om door San Cristobal de las Casas te gaan. Veerle en ik beginnen met de groep, maar trekken er later samen verder op uit. Steeds meer straatjes rechts en links gaan we in, totdat we echt wel bij de golfplaten daken aankwamen. Geen toerist meer te bekennen, allebei geen richtingsgevoel, camera weg en steeds meer vreemde blikken. We besluiten langzaamaan terug te gaan naar het centrum, waar we nog wat gaan shoppen en lekker wat eten en drinken.
Tot op heden in een verkorte versie even mijn hoogtepunten. Ik zal er vast al vele vergeten, want er gebeurt veel. Ik houd een dagboekje bij, zodat ik later kan vertellen hoe het waas. Mar in ieder geval heb ik een aantal vuurdopen al gehad. Ik ben al bij de politie geweest, heb op een snelle boot gezet, heb krokodillen en apen gezien, twee prachtige ruines / mayasteden gezien... Ja, het is top. De groep is enorm gezellig. we kunnen het allemaal heel goed met elkaar vinden en doen veel samen, maar er is ook ruimte om lekker je eigen gang te gaan.
Mensen in Nederland: het is hier heerlijk warm en ik kom de volgende keer weer met mooie verhalen.
Groetjes en tot snel!
-
26 April 2012 - 05:43
Marloes:
Hey Lau
Leuk! Het eerste verslag! Wauwie wat heb je al veel meegemaakt! Ik wordt er helemaal blij van als ik het lees, op de politie enzo na dan he! maar goed, postief blijven! Kun je lekker nieuwe kleding shoppen!!
veel plezier! Ik kijk al uit naar het volgende verslag.
dikke kus -
26 April 2012 - 07:06
Dagmar:
Klinkt idd allemaal supermooi! Je tas is wel even wat minder, maar gelukkig heb je m in ieder geval weer terug :) en hoef je niet zoals de rest waarschijnlijk met zo'n zwaar ding te sjouwen ;).
Heel veel plezier nog!!
xx dag -
26 April 2012 - 07:06
Mam:
Lieve lau,
Wij hadden al iets gehoord maar dit verslag is fantastisch. Het is bijna of je er zelf bij bent. Je tegenslagen zet je maar gauw aan de kant. Het heeft ook een voordeel, je kan weer nieuwe spullen kopen en dat vind je zeker niet erg. Geniet van alle dagen en ik kijk uit naar de verdere verhalen.
Kusjes mam -
26 April 2012 - 08:34
Paul:
He Zus,
Je begint op je broer te lijken.. Op vakantie eerst naar het politie bureau, haha !!!
Klinkt allemaal gaaf en leuk, geniet er nog ff van !! -
26 April 2012 - 09:28
Marniek:
Ha reiziger!!
Eindelijk je eerste verhalen, leuk!! Het klinkt heerlijk en relaxt, afgezien van je politie-avontuur dan natuurlijk. Maar goed, dat regel jij gewoon even en nu kun je lekker nieuwe spullen shoppen ;). Super dat de groep leuk is en dat jullie het goed met elkaar kunnen vinden. Heel benieuwd naar de foto's!
Geniet! Ben nieuwsgierig naar je volgende verhalen!
xxx -
26 April 2012 - 09:31
Elianne:
Hoi Laura,
Wat heb je al veel meegemaakt op je reis in zo'n korte tijd.
Ik kijk nu al uit naar je vervolgverslag.
Geniet ervan en veel plezier.
Groetjes en dikke kus. -
26 April 2012 - 10:46
Pap:
Lieve Laura,
Mooi eerste verslag van je reis.Ben wel jaloers als ik dit alles lees en wij maar wachten op dat mooie weer.
De foto's die je naar mij stuurde zien er goed uit en die moet je ook maar even op deze site zetten. Nog heel veel plezier.
kusjes Pap -
26 April 2012 - 10:54
Paulien:
Wow Lau, ben trots! Geniet er lekker van! Wat ben je stoer! -
26 April 2012 - 14:17
P.:
Girlpower, whoehoe! ;-) -
26 April 2012 - 19:27
Linda Roodhuizen:
Lieve Lau,
Geniet, geniet! Minder bagage om mee te slepen is ook handig moet je maar denken :-))
Hier veel regen en bij jou de zon.. Zorg voor de zon buiten èn in je hoofd. Wat een ervaring. Veel plezier en leuk om je verhaal te lezen!
Groetjes,
Linda
X -
04 Mei 2012 - 18:40
Els:
wat een leuk verslag, allemaal spannende verhalen ben nieuwschierig naar het volgende dikke kus uit deventer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
